തുടക്കം





ബ്ലോഗെഴുതി ശീലമില്ല. എന്തെഴുതണം എന്നും അറിയില്ല. പലപ്പോഴായി കുത്തിക്കുറിച്ച ചില വാക്കുകൾ മാത്രമേ കയ്യിൽ ഉള്ളു. പിന്നെ, വായിച്ച് മതിവരാത്ത കവിതകൾ, കഥകൾ, ലേഖനങ്ങൾ. പ്രിയകവിയുടെ ഏറെ ഇഷ്ട്പ്പെട്ട ഒരു കവിത കൊണ്ടാകട്ടെ തുടക്കം.

അന്ത്യാഭിലാഷം - ബാലചന്ദ്രൻ ചുള്ളിക്കാട്

ബാലരേ നിങ്ങൾക്കു നൽകാൻ
ജ്ഞാനപ്പഴമില്ല-തിനാൽ
കീറിമുറിച്ച് പഠിക്കാൻ
ഞാനെൻ ശവം തന്നുപോകാം.
ഏതോ ലബോറട്ടറിതൻ
മൂലയിൽ, കണ്ണടിക്കൂട്ടിൽ
പേരൊന്നുമില്ലാത്തൊരെല്ലിന്-
കൂടായി നില്‌ക്കാനേ മോഹം.

Comments

  1. SHAN3 November 2011 at 22:26

    Let this be a good begining

    ReplyDelete
  2. Unknown4 November 2011 at 23:44

    Try typing closer to written malayalam na. nizhal,nalkanu,etc.The phonetic 'l' I mean.Its possible with varamozhi,you're using that right.Check this - നിഴൽ , നൽകാൻ

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

പറിച്ച്‌ നടൽ

നെഞ്ചിൽ ആഴ്‌ന്നിറങ്ങിയ വേരുകൾ ആണ്‌ നിന്നെ കുറിച്ചുള്ളതെല്ലാം. അതൊരു പെരുംവൃക്ഷമാ- യിങ്ങനെ നിലകൊൾകെ എങ്ങിനറുത്തു മാറ്റും? കടക്ക്‌ വെട്ടിക്കരിക്കണോ, അതോ, ചന്ദനമീ...
Read more

Pain

Image
“The worst part of holding memories is not the pain.  It's the loneliness of it. Memories need to be shared.”   Lois Lowry, The Giver Pain You are the only pain left in me. Pain, that makes me cry out loud at odd hours of late winter nights. Pain, as hard as it was, when you left. Pain, that tried too hard to teach me how to stop loving anyone as much as life itself; poor thing, it could never really do it. You are the only memory  left in me, of pain itself. You were pain: when I loved you, I never had enough for others. I gave it all to you. You are pain: the moments you gave me to think and rethink about, they burn inside my head, killing me bit by bit. You will remain pain: your dark smile is  printed on my bare mind, too deep to get faded. I pity my weak heart which tries to make me believe you are still mine. But, the truth is too big to hide. You don't belong with me; neither your heart, nor your thoughts:...
Read more

ബാക്കി

Image
നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നതൊക്കെയും ജീവിതം നൽകണം എന്നില്ല. ആ നിരാശകളിൽ നിന്ന് പൊലിയുന്നത് ജീവിതത്തിനോടു തന്നെയുള്ള അടങ്ങാത്ത ഭ്രമമാണ് ; ഇനിയെന്തിനു എന്ന തോന്നലുകൾ ആണ്. ബാക്കി ഹൃദയത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ നന്ദി പറയാൻ എനിക്കറിയില്ല. കാരണം, എനിക്കങ്ങനെയൊന്നില്ല. എപ്പൊഴോ, ആർക്കൊക്കെയോ വേണ്ടി ഞാനതു വിറ്റു തുലച്ചു. അതിലൊട്ടു ഖേദമില്ല താനും. തീരാക്കടമായി നിൽക്കുന്നതോ മറ്റുള്ളോർ എന്നിൽ നിറച്ച സ്നേഹവും വിശ്വസവും. അതു തീർക്കാനെന്റെ ആയുസിന്നേടുകൾ തികയുന്നതുമല്ല. എണ്ണപ്പെട്ട ദിനങ്ങളിൽ ഇനിയും എണ്ണിത്തീരാത്ത കടങ്ങളുമായി എരിഞ്ഞടങ്ങാനുള്ള കാത്തിരിപ്പു മാത്രമാണിനിയെന്നിൽ ബാക്കി.
Read more