Shadow Of the Other - അപരന്റെ നിഴൽ

എന്റെ സ്വന്തം ഞാൻ മരണത്തെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പല തവണ. പല രൂപത്തിൽ, പല ഭാവത്തിൽ. അത് എന്നെ തലോടിപ്പോയിട്ടുണ്ട്, ഒരു തണുത്ത കാറ്റെന്ന പോലെ. ചിലപ്പോൾ, എന്റെ കൂടെയുള്ളവരെ അത് കൊണ്ടുപോയി. ചിലപ്പോൾ, മുഖാമുഖം. അപ്പോളൊക്കെയും എനിക്ക് മരണത്തെ പേടിയായിരുന്നു. മരണഭയം. ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ കിടന്ന് അതു വലുതായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ, മരണവുമായി ഒരു മല്പിടുത്തം ഇനി ഉണ്ടാവില്ല. കാരണം, ഞാൻ അതിനായി കാത്തിരിക്കുകയാണ്. എന്റേതു മാത്രമായി, എന്നെ തേടിയെത്തുന്ന, എന്റെ സ്വന്തം മരണം.

“The worst part of holding memories is not the pain.  It's the loneliness of it. Memories need to be shared.”   Lois Lowry, The Giver Pain You are the only pain left in me. Pain, that makes me cry out loud at odd hours of late winter nights. Pain, as hard as it was, when you left. Pain, that tried too hard to teach me how to stop loving anyone as much as life itself; poor thing, it could never really do it. You are the only memory  left in me, of pain itself. You were pain: when I loved you, I never had enough for others. I gave it all to you. You are pain: the moments you gave me to think and rethink about, they burn inside my head, killing me bit by bit. You will remain pain: your dark smile is  printed on my bare mind, too deep to get faded. I pity my weak heart which tries to make me believe you are still mine. But, the truth is too big to hide. You don't belong with me; neither your heart, nor your thoughts: absolute

പല അന്ത്യദിനപ്രവാചകന്മാരുടെയും പ്രതീക്ഷകൾ തകിടം മറിച്ചുകൊണ്ട് ആഗോളവൽകരിക്കപ്പെട്ട ആഘോഷാരവങ്ങളോടെ ലോകം ഒരു പുതിയ വർഷത്തിലേക്ക് കാലുകുത്തി. ഒരുപക്ഷെ ഒരിക്കലും ഈ ഒരു വർഷം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന ഒരു ചിന്ത ഉള്ളിൽ കടന്നുകൂടിയതു കൊണ്ടാവാം, 2013 എന്നു എഴുതുമ്പോളൊക്കെയും ഒരു വൈമനസ്യം ഉള്ളത്. അതോ, പൊയ വർഷത്തിനോടുള്ള തീർത്താൽ തീരാത്ത സ്നേഹം കൊണ്ടാണോ എന്നും ഉറപ്പില്ല. കഴിഞ്ഞ കഥകളെല്ലാം ചുമക്കുന്നതു ഒരേ വിഴിപ്പുഭാണ്ഡമാണെങ്കിലും വിട്ടുകളയുക എന്നതു പ്രയാസമുള്ള കാര്യമാണ്. സാധാരണ പുതുവർഷം വരുമ്പോൾ ആർക്കും താല്പര്യമില്ലാത്ത,ഒരിക്കലും പാലിക്കാത്ത കുറേ പുതുവർഷപ്രതിജ്ഞകളും അനാവശ്യമായ സെൻറ്റിമെൻസും കൊണ്ടാവും തുടക്കം. ഇത്തവണ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു, ഒരു പരിതി വരെ.വട്ടു പിടിപ്പിക്കാൻ അതിലും വല്യ കുറേ കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. വളരേ ചുരുക്കം ചില കൂട്ടൂകാരെ വിളിച്ചു അല്ലറ ചില്ലറ സുഖാന്വേഷണങ്ങൾ, മുറിയിലെ സഹവാസികളുമൊത്ത് പന്ത്രണ്ടുമണിയാവുന്നത് നോക്കിയിരിപ്പ്. പിന്നെ, പതിവില്ലാതെ ഒന്നു രണ്ടു പേർ വിളിച്ചു മറന്നട്ടില്ല എന്നു ഓർമിപ്പിച്ചു. ഇത്രയും കൊണ്ടു അവസാനിച്ചതാണു പുതുവർഷം. ഏറിയാൽ ഒരു മണികൂർ നീണ്ട ഒരു പുതുവർഷം. പിന്നെ